Vrijdagavond was het nog onbeslist of we de volgende dag konden roeien vanwege de afgegeven weersvoorspellingen. Storm en regen op komst. Maar zaterdag 17 september was het zover. Na een lange vakantieperiode en te weinig training en vooral na een turbulente week waren we blij dat we konden starten in ons eigen water, het Veerse Meer. Omdat we een roeier misten die net hersteld was van corona en een roeier die een marathon liep besloten we als gemengd team te roeien. Met startnummer 14 viel om 12:36 uur ons startschot in de 4e startgroep, samen met W2, Willemsvaarder en Lootsman.
Roeien in de wind en de golven tijdens onze race op het Veerse Meer was een fantastische ervaring. De lucht klaarde gedeeltelijk op toen we op het punt stonden te beginnen met roeien, en we besloten onze regenkleding op te bergen. Zelfs onderweg voelden we de zon op onze huid, maar de wind was niet zachtzinnig. Op weg naar de sluizen hadden we de wind in de rug en konden we een hele mooie lange slag roeien. Bij de keerboei veranderde de situatie en roeide we recht tegen de wind in. Dat was buffelen, maar onze sloep is hiervoor gemaakt. We konden meer dan 6 sloepen passeren met deze wind vol in ons gezicht, tijdens onze strijd tegen de elementen. Dit was kicken en gaf ons zeker energie om door te gaan. Door te gaan naar boeitje 20, de bekendste keerboei in Kortgene, daar vonden we nieuwe reserve aan energie. De wind stond in onze rug en we schoten als een raket recht op de finish af, althans zo voelde het. We finishten na 1 u 29 min 10 sec, en eindigden op een 13e plaats.
